بررسی درمان فیزیوتراپی بر اختلال های تاندونیت
درمان فیزیوتراپی بر اختلال های تاندونیت وابسته به میزان حاد بودن گرفتگی و اسپاسم انتخاب می شود. در التهاب های تاندون که به نام تاندونیت نیز شناخته می شوند، استخوان و عضله به شدت با یکدیگر درگیر خواهند شد.
در ادامه این فرآیند توان حرکتی عضلات به شدت کاهش می یابد و در مقابل فرد احساس درد بسیار شدیدی خواهد داشت. تاندون ها اعضایی آسیب پذیر هستند. به همین علت ممکن است کوچکترین عامل تهدید کننده ای موجب بروز درد های شدید و اسپاسم شود. در ادامه مطالب به بررسی بیشتر این نوع از التهاب های ناگوار خواهیم پرداخت.
مهم ترین نکات درمان فیزیوتراپی بر اختلال های تاندونیت
همانطور که اشاره شد، برای رفع اسپاسم های ناشی از تاندونیت می بایست به عوامل متعددی توجه کرد.اولین گام برای تشخیص منشاء درد بیمار پزشک به بررسی تمامی علائم موجود می پردازد.
در ادامه جهت کسب اطمینان از تشخیص به تجویز آزمایش های خونی، گرفتن تصویر های (MRI) و (X-RAY) اقدام می کند. در حین درمان برای بهبود سریع تر فرد از روش های فیزیوتراپی بسیار متعدد و متنوع نیز استفاده می شود.
بررسی علائم ابتلا به اختلال های تاندونیت
افرادی که مبتلا به گرفتگی و اسپاسم در قسمت تاندونیت بدن هستند، درد بسیار شدیدی در اطراف مفصل خود احساس می کنند. این افراد توانایی حرکت دادن اندام آسیب دیده را ندارند. همچنین در محل گرفتگی احساس درد و ضعف بسیار شدیدی خواهند داشت. ممکن است ناحیه آسیب دیده دچار قرمزی و تورم بسیار زیادی باشد.
همچنین در برخی از موارد ممکن است فرد با لمس ناحیه درگیر احساس گرمی بسیار شدیدی داشته باشد. در ادامه مطالب به بررسی سایر علائم نیز خواهیم پرداخت.
- امکان وجود داشتن اسپاسم محافظتی
- احساس درد شدید حتی به هنگام احساس درد شدید
- وجود کرپبتاسیون و صدای خش خش به هنگام فعالیت عضله
- احساس درد شدید به هنگام لمس
- تورم و گرمی شدید عضله
عوامل به وجود آورنده تاندونیت
انجام فعالیت های تکراری در دراز مدت موجب بروز و ابتلا به این اختلال می شود. همچنین در صورتی که به فعالیت جدید و سنگین اقدام شود، فرد دچار این گرفتگی های عضلانی خواهد شد. انجام حرکات سریع و بسیار ناگهانی، عدم آمادگی جسمانی کافی، دویدن طولانی مدت، عدم نشستن صحیح و قرار گیری بدن در وضعیت نا مناسب می تواند موجب بروز چنین اختلال دردناکی شود.
افراد مستعد ابتلا به تاندونیت
تاندونیت از دسته اختلال هایی است که می تواند برای بسیاری از اراد به وجود آید. با این حال می بایست در نظر داشت که برخی از افراد بیشتر از دیگران مستعد این بیماری دردناک هستند. افرادی که بیشتر دچار اختلال تاندونیت می شوند، شامل: مبتلایان به دیابت، آرتریت و التهاب مفاصلمی باشند.
البته می بایست در نظر داشت که با کهولت سن، افراد دچار خشکی عضلات و کاهش قدرت کششی بدن می شوند. در چنین حالتی اسپاسم عضلات به شدت رایج خواهد بود. به صورت کلی می توان گفت: افراد بالای 40 سال بیشتر از افراد جوان تر دچار این گرفتگی دردناک عضلانی خواهند شد.
چگونگی درمان تاندون های آسیب دیده
جهت محافظت و بهبود تاندون آسیب دیده در اولین گام ضرورت دارد که افراد گستره حرکتی خود را محدود نمایند. همچنین بهتر است هر چند ساعت یک بار، کمپرس یخ را روی محل آسیب دیده قرار دهند. قابل ذکر است که در چنین شرایطی مصرف دارو های ضد التهابی بسیار موثر می باشد.
در تمامی موارد بسیار اهمیت دارد که جهت تسریع بهبود یافتگی و کسب اطمینان از نحوه درمان خود، با یک پزشک متخصص و فیزیوتراپیست حرفه ای در ارتباط باشید.
بررسی روند درمان تاندون آسیب دیده
در صورتی که فرد بیشتر از یک هفته احساس درد، قرمزی و تورم بسیار زیادی داشته باشد، ضروری است که مجدد تحت نظر مستقیم پزشک معالج قرار گیرد. در این مرحله پزشک با بررسی دقیق شرایط بیمار، تزریق کورتیکواسترویید لازم می داند.
ادامه درمان، فرد مبتلا به التهاب مذکور به نزد فیزیوتراپیست ارجاع داده خواهد شد. انجام حرکات اصلاحی و استفاده از تجهیزات مرتبط با فیزیوتراپی می تواند تاثیر بسیار خوشایندی در تسریع روند درمان و افزایش دامنه حرکتی افراد داشته باشد.
اقدامات موثر فیزیوتراپیست
پس از ارجاع دادن فرد به یک فیزیوتراپیست مجرب، فرد متخصص با انجام چکاب های اولیه برنامه درمانی مورد نیاز بیمار را طراحی می کند. پس از آن در صورت نیاز با استفاده از دستگاه های مرتبط، مدالیته های درمانی، اجرا قبیل طب سوزنی، درمان های منوال، آموزش حرکات و ماساژ های مناسب اقدام به درمان بیمار خواهد کرد. البته با ارائه تمرین های خانگی کمک شایانی به تسریع روند بهبودی فرد مبتلا خواهد کرد.
ریکاوری بعد از اعمال روش های درمانی
پس از انجام درمان های متعدد و کاهش التهاب تاندون آسیب دیده، محدودیت در ناحیه آسیب دیده بسیار احساس خواهد شد. در چنین شرایطی فرد دامنه حرکتی بسیار محدودی خواهد داشت و در صورت افزایش مدت بی تحرکی، عضلات بسیار بیشتر از پیش آسیب خواهند دید. بنابراین بسیار اهمیت دارد که افراد پس از کاهش تورم و التهاب مفاصل سریعا اقدام به افزایش دامنه حرکتی داشته باشد.
ابعاد گسترده درمان اختلال های تاندونیت
درمان فیزیوتراپی بر اختلال های تاندونیت، دارای ابعاد گسترده ای می باشد. فیزیوتراپیست ها برای تسریع در روند بهبودی افراد آسیب دیده، برنامه درمانی مجزایی در کنار تمرینات داخل کلینیک ارائه می دهند. همچنین می بایست در نظر داشت که پس از کاهش التهاب، تمرین های مجزایی نیز برای افزایش دامنه حرکتی عضلات طراحی خواهد شد.