انگشت ماشه ای

انگشت ماشه ای (تریگر فینگر) چیست؟

تریگر فینگر یا همان انگشت ماشه ای،عارضه ای ست که در آن انگشت دست در حالت خم و در کف دست قفل می شود و فرد به سختی می تواند آن را به حالت طبیعی برگرداند و انگشت با صدای تقه کردن و به سختی و همراه با درد صاف خواهد شد.این بیماری ممکن است برای هر کدام از انگشت های دست اتفاق بیفتند و روش های درمانی که برای درمان این عارضه پیش روست در همه ی انگشتان یکسان است.

علت ایجاد انگشت ماشه ای

انگشت مانند خیلی از اندام های دیگر بدن دارای تاندون است.تاندون یک رشته یا نواری است که عضله را به استخوان وصل می کند و در تمام تاندون ها یک غلاف محافظتی وجود دارد. در صورتی که پوشش رویی تاندون به هر دلیلی تحریک شده و در پی آن تاندون ملتهب گردد، عارضه انگشت ماشه ای بوجود می‌آید.

چه مواردی ریسک ابتلا به انگشت ماشه ای را افزایش می دهد؟

شغل
افرادی به واسطه ی شغلشان و یا به هر دلیلی در روزمره ی خود به طور مکرر فشار بر انگشتانشان وارد می شود،مانند موزیسن ها،کارگران،کشاورز ها،نانواهاو… بیشتر از سایرین در معرض این بیماری قرار دارند.همچنین افراد دیابتی هم مستعد درگیری با این عارضه هستند.
جنسیت
اغلب زنان بیشتر از مردان درگیر این بیماری می شوند و این عارضه عموما در صبح شدت بیشتری دارد.
سن
این عارضه اغلب درافراد بین ۴۰ تا ۶۰ سال اتفاق می افتد.
بیماری های زمینه ای
احتمال بروز عارضه ی انگشت ماشه ای در افرادی که دچار بیماری های کلیوی، اختلالات تیروئیدی،دیابت و نقرس هستند بیشتر از افراد دیگر است.
سندرم تونل کارپال
افرادی که جراحی سندرم تونل کارپال انجام داده اند،در ماه های اول پس از جراحی ممکن است دچار عارضه ی انگشت ماشه ای شوند.

علایم انگشت ماشه ای:

میزان و شدت آسیب درعارضه ی انگشت ماشه ای ممکن است در هر فردی متغیر باشد،به طور کلی علایم این بیماری عبارت اند از:
_احساس درد به هنگام باز یا بسته کردن انگشت.
_ صدا دادن انگشت هنگام حرکت دادن آن.
_ متورم بودن کف دست یا احساس یک توده‌ی حساس به لمس روی کف دست.
_ خشکی در مسیر تاندون که میتواند در پی یک دوره بی‌حرکتی یا هنگام صبح بوجود آید.
_ در موارد شدیدتر می‌تواند قفل کردن در تاندون در حالت خم شده.
_ ناتوانی در خم کردن کامل انگشت.

درمان انگشت ماشه ای:

درمان عارضه ی انگشت ماشه ای بسته به شدت آن متفاوت است.به طور کلی درمان این بیماری را می توان به دو دسته جراحی و غیرجراحی تقسیم کرد.

درمان های غیر جراحی انگشت ماشه ای

استراحت:در مواردی که عارضه خفیف باشد، استراحت دادن به انگشت و توقف فعالیت هایی که بر روی انگشت فشار وارد میکند برای مدت کوتاهی می تواند اثر بخش باشد.
استفاده از یخ: استفاده از کمپرس یخ درمان موثری برای تمام آسیب‌های جزئی عضلانی ـ اسکلتی، از جمله انگشت ماشه‌ای به شمار می‌آید. برای انجام سرما درمانی کافی است که حوله‌ی نازکی را دور کیسه‌ی ژل منجمد بپیچید و آن را روی تاندون ملتهب بگذارید تا ورم و دردش کمتر شود؛ یخ را هر یک ساعت یک بار به مدت ۱۵ ـ ۱۰ دقیقه روی انگشت دردناک بگذارید، زمانی که ورم و درد انگشت کمتر شد، دفعات سرمادرمانی را کاهش دهید. همچنین اگر کمپرس یخ را با باند روی انگشت یا دست ببندید، این کار به کنترل التهاب کمک می‌کند، البته مراقب باشید که باند را محکم نبندید، چون محدود شدن جریان خون آسیب بیشتری به انگشت می‌زند.
استفاده از اسپلینت یا آتل: اسپلینت کمک می‌کند تا به مفصل استراحت دهید، از خم کردن انگشتان دست خود به صورت مشت در خواب جلوگیری کنید، چرا که می‌تواند حرکت انگشتان دست تان را در صبح دردناکتر نماید.ممکن است پزشک از شما بخواهد آتل را تا 6تا10 هفته مرتبا بسته نگهدارید.

ماساژ دادن انگشت: ماساژ به طور کلی باعث تسهیل جریان خون در بدن می شود.ماساژ ملایم انگشتان به هنگام درگیری با این عارضه میتواند به روان تر شدن مفاصل انگشت و بهبود دامنه ی حرکتی آن کمک قابل توجهی بکند. برای این منظور می توانید انگشت آسیب دیده را در یک موقعیت راحت به مدت 2تا3دقیقه ماساژ دهید.

داروهای ضد التهاب:برای کاهش درد ناشی از این عارضه میتوان از دارو های مسکن و ضد التهابی استفاده کرد.
تزریق استروئید:در برخی موارد پزشک درمان انگشت ماشه ای را از طریق تزریق داروی های ضد التهاب قوی(کورتیکواستروئید)به تاندون ها ادامه می دهد،اغلب این کار 2بار باید تکرار شود تا نتیجه ی مطلوب حاصل شود.در صورتی که پس از تزریق دوز دوم بیمار بیمار بهبود نیافت،باید مورد عمل جراحی قرار بگیرد.
فیزیوتراپی: در درمان عارضه های تاندونی و التهابی روش های درمانی غیر جراحی مانند فیزیوتراپی با پرخون کردن ناحیه می تواند کمک بسیار مناسبی را برای این گونه بیماران فراهم نمایند.انگشت ماشه ای نیز یکی از عارضه هایی است که اغلب به فیزیوتراپی خوب نتیجه می دهد و بیمار پس از اتمام دوره ی درمانشان تحت نظر یک فیزیوتراپ حرفه ای از انجام عمل جراحی بی نیاز خواهد شد.

درمان انگشت ماشه ای با فیزیوتراپی

فیزیوتراپ اغلب در اولین قدم یک آتل مخصوص برای بیمار میسازد تا به مدت چند هفته(متناسب با شدت آسیب بیمار)از آن استفاده کند. سایر تکنیک های فیزیوتراپی که می تواند مفید باشد، شامل ماساژ، کشش و تمرینات حرکتی تاندون، به منظور افزایش سرعت بهبودی است، اگرچه نقطه اتکای درمان، آتل است. اگر آتل به تنهایی برای کاهش علائم، کافی نبود از تزریق کورتیکواسترویید به همراه آتل بندی نیز می توان استفاده کرد.در برخی موارد شدید که به آتل پاسخ نمی دهند، ممکن است نیاز به یک جراحی کوچک برای باز کردن رباط باشد.

ورزش های موثر بر انگشت ماشه ای

1_ کف دست را روی زمین یا یک سطح صاف بگذارید. حالا هر انگشت را به تنهایی بلند کنید. البته در بلند کردن انگشتی که دچار مشکل شده است باید تمرکز و دقت بیشتری داشته باشید. باید خیلی آرام هر انگشت را بلند کنید، چند ثانیه در همان حالت نگه دارید و بعد پایین بیاورید و استراحت بدهید؛ سپس تمرین را برای انگشت بعدی آغاز کنید.

2_ اول انگشت آسیب دیده را با شست خود بگیرید. موقعیت انگشت ها در این حالت به شکل یک دایره در می آید. این حالت را به مدت 5 ثانیه نگه دارید و سپس انگشت را به حالت اول و معمولی برگردانید. این کار را 10 بار تکرار کنید.

3_ توپ تنیس را کف دستتان بگیرید و حدود 5 ثانیه با انگشت ها فشار دهید و بعد رها کنید. همین کار را در روز 5 تا 10 بار انجام دهید.

4_ دستتان را کامل باز کنید و انگشت ها را هم کاملاً از هم فاصله دهید. بعد انگشت ها را جمع کرده و دستتان را مشت کنید. حالا همین حرکت را چند بار تکرار کنید.

5_ دستتان را کامل باز کنید و انگشت ها را صاف نگه دارید. سپس فقط انگشت ها را از بند اول و دوم جمع کنید. یعنی انگشت ها به کف دست نمیرسند،حالا انگشت ها را باز کنید تا به حالت اول خود بازگردند.
مجداً انگشت ها را خم کنید ولی این بار انگشت ها را طوری خم کنید که در نهایت دستتان مشت شود. بعد دست را باز کنید و دوباره خم کنید. خم کردن برای بار سوم به صورتی باید انجام شود که بند اول انگشت خم نشود و سر انگشت ها به انتهای کف دست و نزدیک به مچ برسد.
درمان جراحی
زمانی که شدت عارضه ی انگشت ماشه ای زیاد باشد و با روش هایی که در بالا به آنها اشاره شد بهبودی حاصل نشد،در مان به روش جراحی بهترین انتخاب خواهد بود. درمان جراحی شامل آزاد کردن غلاف تاندون و بهبود حرکت آن می باشد.