گانگلیون چیست؟

کیست های گانگلیونی یکی از شایع ترین کیست های دست محسوب می شوند و در حقیقت بیرون زدگی مایع مفصلی در مچ دست هستند و گاهی غلاف اطراف یک تاندون را نیز درگیر می کنند. این کیست ها حاوی مایع می باشند و میتوانند به سرعت به وجود بیایند یا ناپدید شوند و همچنین از نظر اندازه، بزرگ و کوچک شوند.
کیست های گانگلیونی سرطان زا نیستند و اغلب بدون ضرر هستند و نیاز به اقدام خاصی برای درمان ندارند مگر آنکه دردناک باشند و درعملکرد دست ایجاد اختلال کنند.

علایم ایجاد گانگلیون

کیست های گانگلیونی اغلب با برآمدگی در ناحیه مچ دست ظاهر می شوند و به نسبت اندازه ی آنها دیده می شوند، گاهی انداره ی آنها انقدر کوچک است که حتی ایجاد برامدگی هم نمی کنند و به راحتی قابل تشخیص نیستند؛ اندازه ی آنها ممکن است در طول زمان تغییر کند یا برای مدتی کاملا ناپدید شود.
کیست ها ی گانگلیون، ممکن است در مواردی بر روی عصبی که از حوالی مفصل عبور میکند فشار وارد کند که در این صورت میتواند باعث درد، گزگز و ضعف عضلانی شود. کیستهای بزرگ حتی اگر دردناک هم نباشند میتوانند از نظر زیبایی برای فرد احساس نارضایتی ایجاد کنند و ترجیح فرد به درمان و رفع آن باشد.

چه عواملی باعث ایجاد کیست کانگلیون می شود؟

یک مایع به نام سینوویال مفاصل را پوشانده است، زمانی که این مایع به هر دلیلی به ناحیه‌ای از بافت زیر پوست نشت می‌کند، کیست‌های گانگلیون ایجاد می‌شوند.همچنین ممکن است آن‌ها به طور مکرر در مفاصل مبتلا به آرتروز یا در نتیجه فعالیت‌های پر تکراری که به این ناحیه فشار وارد می کند، ایجاد می‌شوند.
نکته ی قابل توجه این است که محققان دلایل قطعی برای بروز این عارضه و روش های پیشگیری آن پیدا نکرده اند، اما مشاهدات نشان می دهد که بروز کیست های گانگلیون در میان خانم ها و افراد بین 15 تا 40 سال بیشتر دیده می‌شود. همچنین کسانی که سابقه ی مشکلات آرتروز و تاندون دارند، اغلب بیشتر از بقیه در معرض این بیماری قرار دارند.

درمان کیست گانگلیون مچ دست

توده های گانگلیونی اغلب نیاز به درمان خاصی ندارند و در بسیاری از موارد خود به خود بهبود پیدا می کنند. در مواردی که گانگلیون دردناک باشد استفاده از بریس های مچ دست میتواند به رفع درد کمک کند.برای رفع این عارضه درمان های دیگری مانند خارج کردن مایع کیست با سوزن و تزریق کورتیکوستروئید نیز مورد استفاده است که در همه درمان های ذکر شده احتمال بازگشت توده وجود دارد.
با این حال یکی از موثرترین راه های درمان گانگلیون ها استغاده از روش های فیزیوتراپی است.

درمان جراحی:مطمئن ترین درمان با کمترین احتمال عود درمان جراحی است. این جراحی در صورتی که با بیهوشی عمومی انجام شود احتمال عود کمتری در مقایسه با جراحی با بیحسی موضعی دارد.بیمار پس از جراحی برداشتن گانگلیون برای استفاده از اسپلینت، انجام نرمش های تاندون و برای مشاوره دقیق درباره بازگشت به فعالیت های طبیعی، فیزیوتراپی یا درمان دستی کمک قابل توجهی خواهد کرد.

فیزیوتراپی کیست گانگلیون مچ دست:

در مواردی که گانگلیون باعث درد شود و دایره ی فعالیت های مچ یا دست را محدود کند و یا باعث فشرده شدن اعصاب مجاور شود (که ممکن است باعث ایجاد بی حسی یا احساس سوزن سوزن شدن شود) فیزیوتراپی می تواند انتخاب مناسبی برای درمان آن باشد.

اغلب در فیزیوتراپی چند راه برای درمان گانگلیون استفاده می شود:

استفاده از اسپیلنت:
اسپلینت یا بریس مچ دست، بامحدود کردن فشار وارده به مچ دست میتواند به کاهش درد گانگلیون و درمان آن کمک کند.

تکنیک های استریپ:
استفاده مناسب از نوار استریپ به بیماران یا افراد مستعد گانگلیون، این امکان را می دهد تا فعالیت های فشاری سطح بالاتری (به عنوان مثال در ورزشگاه) را بدون تحریک توده انجام دهند.
بهتر است فرد برای استفاده ی صحیح از استریپ ها از مشاوره ی متخصص فیزیوتراپی استفاده کنند.

اصلاح فعالیت:
افراد مستعد گانگلیون می توانند با تغییر فعالیت ها و آگاهی از موقعیت های مچ دست که باید از آن ها خود داری کنند علائم این عارضه را کاهش دهند و از بروز آن در سطوح بالا جلوگیری کنند.

ورزش:
متخصص فیزیوتراپی، برای حفظ دامنه حرکت و بهبود عملکرد دست، یک برنامه تمرینی ملایم در خانه به بیمار می دهد، یک برنامه تمرینی مرحله ای در برخی موارد می تواند توده را بی حس کند و باعث شود فرد با مچ دست فعالیت هایی با سطح عادی تر و بدون درد انجام دهد.