درباره ملاحظات دارو درمانی در فیزیوتراپی برای بیماران خاص
فیزیوتراپی : ملاحظات دارو درمانی در فیزیوتراپی، به گونه ای از قبل مشخص شده است که هیچ فردی بر اثر مصرف این دارو ها به عارضه ای خاص دچار نشود. این ملاحظات جنبه اطلاع رسانی و ممنوعیت مصرف دارو ها برای اقشار خاصی از بیماران خواهد داشت.
طرف های قرار داد بیمه با مرکز درمانی
از آنجا که دارو های مناسب برای درمان بیماران فیزیوتراپی به طور عمده ای از ضد درد ها و مسکن ها هستند، این احتمال می رود که پس از مصرف نادرست حالت افیونی یا منگ شدن به فرد مصرف کننده دست بدهد. بنابراین بسیار اهمیت دارد با مشورت از پزشک معالج مصرف شوند.
پیشگیری از عوارض مصارف دارو های فوق
دارو های مصرف شده و تجویزی در روش های درمانی مرتبط با ارتوپد و فیزیو تراپی شامل دارو های ضد درد اوپیوئیدی، مسکن غیر استروئیدی، ضد التهابی استروئیدی و شل کننده عضلات اسکلتی خواهد بود.
همانطور که مشهود است قبل از تجویز هر یک از این دارو ها، پزشک معالج تمامی سابقه بیماری فرد را بررسی کرده و سپس به مقدار مشخص از این دارو ها را تجویز می کند. به این طریق از بروز عوارض سوئ مصرف آن نیز جلو گیری خواهد شد.
درباره عوارض احتمالی مصرف دارو های مذکور
همانطور که اشاره شد، این دارو های مسکن یا عضله شل کن مناسب برای استفاده هر نوع مراجعه کننده تحت درمانی نخواهد بود. در واقع عوارض احتمالی این دارو ها است که موجب ایجاد این محدودیت ها خواهد شد.
بنابراین در ادامه مطالب به برخی از این عوارض اشاره خواهیم کرد.
- کاهش میزان هوشیاری
- زخم و خون ریزی دستگاه گوارش
- درد اپی گاستر
- اسپاسم راه های هوایی
- احساس عدم تعادل در سر
- تضعیف سیستم تنفسی
- افت فشار خون
- بروز اختلال های بینایی
- ایجاد اعتیاد در مصرف کنندگان
- کاهنده حساسیت گیرنده های شیمیایی
- بروز بثورات پوستی
- وجود خون و آلبومین
- اختلال های مرتبط با دستگاه گوارشی
- بروز سندرم (rey)
- عدم واکنش به تحریکات و اغماء
- کاهش علائم حیاتی
ممانعت های کلی دارو درمانی در علم فیزیوتراپی
با توجه به مطالب فوق، قابل ذکر است که مصرف این دارو ها با چنین عوارض احتمالی به حتم می بایست زیر نظر پزشک معالج مصرف شود.
البته تعداد کثیری از این قبیل دارو ها تنها با ارائه نسخه پزشکی قابل دسترسی خواهند بود. با این وجود، در علم فیزیوتراپی چند گروه از افراد هستند که به هیچ عنوان دارو های این چنینی برای آن ها تجویز و تزریق نخواهد شد. در ادامه جهت تکمیل اطلاعات فوقف به برخی از این گروه ها اشارهش خواهیم کرد.
- کودکان زیر 12 سال
- سال خوردگان دارای بیماری های قلبی و تنفسی
- زنان باردار
- خانم هایی که در طول دوره شیردهی هستند.
- افراد مبتلا به دیستروفی عضلانی
- بیماران میاستنی گراویس
- افراد مبتلا به بیماری های گوارشی
بررسی ملاحظات مرتبط با بیماری پارکینسون
پزشکان فیزیوتراپی جهت کاهش و جلوگیری از بروز عوارض منفی ناشی از مصرف این دارو ها، بیماران مبتلا به پارکینسون را یک ساعت پس از مصرف دارو وادار به انجام حرکات اصلاحی خواهند کرد. در واقع این زمان مشخص شده، بازه زمانی اوج گرفتن عواض دارو های فوق می باشد.
در چنین شرایطی هدف فیزیوتراپیست حفظ تناسب قلبی-عروقی و افزایش تحرک بیماران خواهد بود. همچنین به هنگام تکمیل روند دارو درمانی به طور مکرر، فشار خون بیمار چک می شود. البته برای حفظ تعادل حرکتی بیمار، برخی از روش های درمانی حرکات اصلاحی نیز در نظر گرفته خواهد شد.
درباره ملاحظات مرتبط با بیماری های تنفسی
با توجه به اینکه یکی از اصلی ترین عوارض استفاده از این دارو ها، بروز اختلالت مرتبط با راه های تنفسی است، حفظ بهداشت سیستم های تنفسی در افراد مبتلا به این بیماری های بسیار حائز اهمیت است.
در واقع هدف پزشکان برای بیماران مبتلا اختلالات تنفسی، حفظ بهداشت سیستم تنفسی به همراه جلوگیری از عوارض شدید عفونی و انسداد راه های هوایی خواهد بود.
در واقع در صورت بروز چنین موردی، تجمع ترشحا برونشیال موجب کاهش تبادل های گازی خواهد شد. سپس موجب روی هم خوابیدن آلوئول ها وعفونت های ثانویه می شود. بنابراین برای فیزیوتراپیست واجب است که از تجمع این ترشحات جلوگیری نماید.
روش درمانی فیزیوتراپی تنفسی
با انجام فیزیوتراپی تنفسی، از نوع تخلیه وضعیتی برای خروج ترشحات و اتساع ریوی امکان افزایش اثرات دارو ها ایجاد می شود.
البته در مقابل، اگر برای بیماری انجام فیزیوتراپی های تنفسی تجویز نمی شود، بهترین گزینه این است که از بیمار را برای انجام سرفه های مکرر جهت خارج شدن عفونت و خلط ها راهنمایی کنیم.
بنابراین بهتر است فیزیوتراپی هماهنگ با دارو درمانی باشد. همچنین اغلب می توان از طریق دستگاه بخور و تهویه کننده های فشار مثبت در بهبود روند درمان استفاده کرد.
ملاحظات دارو درمانی در بیماران دیابتی
بیماران مبتلا به دیابت به علت بروز عوارض احتمالی تحت درمان توانبخشی قرار خواهند گرفت. افراد مبتلا به دیابت های حاد، دچار برخی از عارضه های کلیوی و بروز زخم های پوستی یا قطع عضو های تحتانی بدن خود می شوند. بنابراین جهت جلوگیری از ضعف عمومی بدن چنین افرادی، فیزیوتراپیست ها می بایست برخی از ملاحظات را برای حفظ جان این بیماران رعایت نمایند.
ملاحظات مرتبط با بیماران دیابتی
فیزیوتراپیست می بایست آگاهی کاملی از علائم و خطرات اختلالات متابولیکی حاد داشته باشد. در واقع برخی از این مواقع امکان دارد در پی مصرف چنین دارو هایی، فرد مواجه با کاهش قند شدید و شوک هایپوگلیسمیک شود.
بنابراین بسیار اهمیت دارد که این بیمار تحت فشار فعالیت های فیزیکی نباشد و در مقابل با رژیم غذایی کامل برای جلسات فیزیوتراپی حاضر شود.
همچنین به هنگام اعمال حرکات فیزیوتراپیست می بایست به تمامی حرکات فرد، علائم و عوارض بروز کرده واکنش نشان دهد. به نحوی که حتی خستگی، ازدیاد تعریق و بروز حالت تهوع نیز می تواند علائم بروز هایپوگلیسمیک باشد.
بنابراین نظارت دقیق به هنگام انجام روش های اصلاحی در چنین افرادی بسیار حائز اهمیت و حیاتی خواهد بود.
خلاصه مطالب
همانطور که اشاره شد، ملاحظات دارو درمانی در فیزیوتراپی یکی از اصلی ترین روش ها و استاندارد نامه ها برای حفظ جان بیمار خواهد بود. در این روش می بایست تمامی سوابق پزشکی بیمار را بررسی کرده و سپس وابسته به آن ها دارو های مورد نظر را تجویز کرد.
